خط تولید زغال حبه ای

زغال حبه ای زغالی هست که از خاک زغال چوب و خاک زغال هسته سخت درختان ایجاد و بصورت حبه 2.5 در2.5 برش داده میشود.

از معروف ترین این نوع زغال میتوان زغال تولید شده از نارگیل و پسته را نام برد.

ماشین الات مورد نیاز خط تولید زغال حبه ای

• کوره صنعتی تولید کربن
• اسیاب
• میکسر
• اکسترودر
• خشک کن

روش تولید زغال حبه ای

• چوب یا پوست گردو یا پوست نارگیل وارد کوره می‌شود.
• کوره مواد ورودی را تبدیل به کربن می‌کند.
• کربن خارج شده از داخل کوره وارد اسیاب می‌شود.
• خروجی اساب که همان زغال پودر شده است وارد میکسر میشود.
• داخل میکسر اب و نشاسته به خاک زغال می‌زنیم تا تبدیل به خمیر زغال شود.
• خمیر زغال را داخل اکسترودر می‌ریزیم تا به شکل شمش 2.5در2.5 شود.
• شمش بریکتی 2.5را از دستگاه برش رد میکنیم.
• خروجی برش را داخل خشک کن میگذاریم.
• بعد از ۱۲ ساعت محصول اماده بسته بندی می‌شود.

دلایل انتخاب و راه اندازی خط تولید زغال حبه ای

1- ساده ترین فرمول برای مواد اولیه
2- کمترین زمان برای آزمون و خطا
3- بدون دور ریز مواد اولیه
4- بدون آلایندگی ودود زایی
5- صادرات راحت تر به کشورهای همسایه
6- بدون ایجاد جرقه، دود، بو و حساسیت
7- سرعت تولید بالای محصول
8- بدون نیاز به پخته شدن در کوره های سنتی و صنعتی
9- بدون ضریب ورودی به خروجی ( هر کیلوگرم مواد اولیه به همان اندازه محصول می‌دهد)
10- بدون نیاز به تخصص خاص
11- بسیار مقرون به صرفه و با زمان سوخت بالا

مواد تشکیل دهنده بریکت ذغالی مواد تشکیل دهنده بریکت های ذغالی معمولاً زیر موارد زیر قرار می‌گیرند:

1. التیام بخش سوخت: زغال چوب، ذغال سنگ ذغال سنگ، کربن معدنی، زغال سنگ و زیست توده خوب عمل می‌کنند.
2. شتاب دهنده ها: نیترات سدیم و واکس ها انتخاب های خوبی هستند، اما از خاک اره نیز می‌توان استفاده کرد. خاکستر سفید: سفید، آهک، سنگ آهک یا کربنات کلسیم گزینه های ارزان قیمت هستند.
3. سفت کننده ها: نشاسته (کاساوا، تاپیوکت،ذرت یا گندم)، صمغ اقاقیا و ملاس چغندر ،سر لب
4. مطبوعات: بوراکس به طور کلی بهترین است.
5. پرکننده ها

-نکاتی که در تولید زغال حبه ای باید بدانیم

• 1. سوخت گرمایی: ذغال چوب، چوب ذغال سنگ، کربن معدنی، زغال سنگ یا زیست توده این همان چیزی است که انرژی را تأمین می‌کند. هرچه درصد مواد سوخت گرما بیشتر باشد، بریکت بهتر است. سعی کنید حدود 90 درصد مواد سوخت حرارتی را برای بریکت های خوب تهیه کنید که به شما آتش بیشتری می‌دهد. موادی تهیه کنید که خاکستر کمتری از خود ساطع کنند. به عنوان مثال، ریزهای ذغالی بسیار ریز ممکن است از برگ درختان آمده و گرد و غبار و خاک زیادی در آنها وجود داشته باشد و خاکستر بیشتری به همراه داشته باشد. جریمه های بزرگتر بسیار خوب است و شما فقط باید آنها را در اندازه مناسب خرد کنید. می‌توانید از زغال چوب، ذغال سنگ ذغال سنگ، کربن معدنی، زغال سنگ و زیست توده به عنوان مواد سوخت حرارتی استفاده کنید.
• 2. شتاب دهنده ها: نیترات، خاک اره یا موم بریکت ها بر خلاف ذغال یکدست، برای سوزاندن سریعتر نیاز به شتاب دهنده دارند، زیرا در ساختار بریکت ها در مقایسه با زغال های توده ای به دلیل تراکم تفاوت وجود دارد. در نتیجه، بریکت ها قادر به جذب اکسیژن کافی برای احتراق سریعتر نیستند. نیترات ها اکسیدان هستند و وقتی گرم می‌شوند، اکسیژن را برای احتراق سریع بریکت ها می‌دهند. مواد مورد استفاده نیترات های شیمیایی، به ویژه نیترات سدیم است. از نیترات پتاسیم و نیترات آمونیوم خودداری کنید، زیرا آنها خطرناک هستند. در حقیقت، شما نباید از نیترات استفاده کنید مگر اینکه یک حرفه ای باشید. برای شروع، نیترات در ساخت کود مورد استفاده قرار می‌گیرد و در بسیاری از کشورها می‌تواند گران باشد. در هند، یک کیلوگرم نیترات سدیم در حال حاضر حدود 1 دلار آمریکا هزینه دارد. از آنجایی که شما حدود 3 تا 4 درصد از بریکت خود را نیاز دارید، این مقدار زیادی پول به همراه دارد، به طوری که ممکن است بریکت های شما قیمت مناسبی برای رقابت با ذغال یکدست نداشته باشند. نیترات در مقابل خاک اره با این حال، توجه به این نکته ضروری است که نیترات ها انرژی سوختی هستند که گرما را نیز تأمین می‌کنند. اگر بازارهای گران قیمت مانند ایالات متحده را هدف قرار می‌دهید، پیش بروید و از نیترات سدیم به عنوان شتاب دهنده در بریکت های خود استفاده کنید، زیرا این بازار مایل است هزینه بیشتری برای کیفیت بپردازد. اگر بازارهای ارزان قیمت در کشورهای در حال توسعه را هدف قرار می‌دهید، نیترات سدیم را فراموش کنید. در عوض، از خاک اره به عنوان شتاب دهنده استفاده کنید. از حدود 10 تا 20 درصد خاک اره استفاده کنید، اما به یاد داشته باشید که خاک اره بدون کربن باعث می‌شود که بریکت های شما دود زیادی از خود خارج کند. برای کاهش دود خاک اره، تا حدی خاک اره خود را تخمیر کنید و اجازه دهید پنج روز در آب بماند. روش دیگر این است که شما باید بریکت های خود را بعد از ساخت آنها کربن کنید. اگر حرفه ای نیستید از نیترات استفاده نکنید شما نباید از نیترات استفاده کنید مگر اینکه حرفه ای باشید. آنها می‌توانند در بسیاری از کشورها گران باشند، که می‌تواند به هزینه های بالای تولید برسد، به طوری که ممکن است بریکت های شما قیمت مناسبی برای رقابت با ذغال یکدست نداشته باشند.
• 3. خاکستر سفید: سفید، آهک، سنگ آهک یا کربنات کلسیم رنگ خاکستر سفید در بریکت ها بسیار جذاب است. عملکرد آن تقریباً نمادی از کیفیت است. هنگامی که بریکت های خود را در اجاق گاز روشن می‌کنید، باید بدانید که آنها کی آماده هستند. این کار با مشاهده سفید شدن بریکت های سوزان انجام می‌شود. با این حال، فقط در صورتی می‌توانید خاکستر سفید را مشاهده کنید که بریکت های شما حاوی کربنات کلسیم، آهک یا سنگ آهک کافی باشد. 2-3٪ سفیده، آهک، سنگ آهک یا کربنات کلسیم کافی است. سفید، آهک، سنگ آهک یا کربنات کلسیم در گذشته محصولات بسیار ارزان بوده اند. اما با افزایش قیمت سوخت، هزینه حمل و نقل محصولات بالا رفته است. به همین دلیل است که در کشورهای در حال توسعه ممکن است مجبور شوند با بریکت های ذغالی از هر رنگ خاکستری که در دسترس هستند، استفاده کنند. سفید، آهک، سنگ آهک یا کربنات کلسیم سوخت حرارتی نیستند، اما می‌توانند میزان سوختن را کاهش دهند به طوری که بریکت ها برای مدت طولانی تری اما در آتش کاهش می‌یابد.
• 4. سفت کننده ها: ذغال ماده ای بدون پلاستیسیته است و گرد و غبار ذغال بدون افزودن مواد اتصال دهنده نمی‌تواند شکل خود را حفظ کند.
• نشاسته ثابت شده است که بهترین چسبنده است. اما نشاسته می‌تواند گران باشد: هر کیلوگرم می‌تواند یک دلار هزینه داشته باشد. برای تهیه بریکت به 5-7 درصد نشاسته نیاز دارید. یک کیسه 45 کیلویی جریمه ذغال به 2-3 کیلوگرم نشاسته نیاز دارد که هزینه آن 2 تا 3 دلار است.
• از چه نوع نشاسته ای می‌توانید برای بریکت استفاده کنید؟ هر نشاسته ای این کار را انجام می‌دهد، اما کاساوا ترجیح داده می‌شود زیرا غده و چیپس های آن بسیار ارزان هستند و به راحتی در دسترس جوامع کم درآمد هستند. غده ها به دلیل دارا بودن نشاسته زیاد خوب هستند.

جهت مشاهده فیلم کلیک کنید.--->فیلم تولید زغال حبه ای

گالری تصاویر محصول

تصاویر
بیشتر